In 1987 vatte stichtend voorzitter Tony Bergé het plan op een Dames Lionsclub op te richten in Mechelen. Immers, in dat jaar werd tijdens de Internationale Lionsconventie van Taipeh het woordje “male” geschrapt uit de internationale statuten.

De plechtige keure-overhandiging vond plaats op 25 oktober 1991 in het stadhuis van Mechelen. Lionsclub Mechelen Leliëndael met 24 leden en onder het voorzitterschap van Tony Bergé was de eerste nieuw opgerichte vrouwelijke Lionsclub in het Vlaamse landsgedeelte.
De peterclubs zijn Lionsclub Mechelen Heerlijkheid en Lionsclub Lier Twee Neten.

De benaming Lionsclub Mechelen “Leliëndael“ verwijst zowel naar het klooster Leliëndael te Hombeek, dat in 1580 werd verwoest, als naar de proosdij Leliëndael gelegen in de Bruul te Mechelen.

In 1233 stond de abdij van Kortenberg de stichting toe van het Norbertinessenklooster Leliëndael (Vallis Lilliorum). Het klooster werd opgericht aan de Zenne-overgang van de oude heirbaan Asse-Kapelle-Hombeek-Mechelen.
In 1580 werd het klooster echter volledig verwoest. De zusters vluchtten naar Keulen. Toen de onlusten voorbij waren, kochten ze de refugie van Sint-Michiels in de Bruul (Mechelen) in 1592. Ze lieten talrijke werken uitvoeren en bouwden en verfraaiden de kerk.
De zusters konden echter niet lang gebruik maken van hun nieuwe prachtige kerk. In 1783 hief het verdict van Jozef II al de kloosters op die zich aan het beschouwend leven wijdden en de zusters moesten vertrekken. De kerk van Leliëndael bleef in die tijd gespaard dankzij haar artistieke waarde. Sedert 1900 is het de residentie van de E.P.jezuiëten te Mechelen.
Op de clubfanion is de gevel van het klooster van Leliëndael te zien.